மாதவிடாய் துயரத்தை மாற்றி எழுதிய முருகானந்தம்

தென் டெல்லியில் நெரிசலான கோட்லா முபாரக்பூர் கிராமத்தில் வசிக்கும் சாந்தி, தனது சுற்றுப்புறத்தில் இந்த காரணத்தை சுவிசேஷம் செய்து வருகிறார். அவரது முதலாளி, டாக்டர் தீபாலி பரத்வாஜ், ஒரு தோல் மருத்துவர். ஆடம்பரமான பாதுகாப்புப்படை குடியிருப்பில் உள்ள அவரது கிளினிக்கில் செய்தியைப் பிரசங்கிக்கிறார். எல்லையைத் தாண்டி, உத்தரபிரதேசத்தின் நொய்டாவில், பள்ளி மாணவர் விக்ரம் மாசிஹ் (பெயர் மாற்றப்பட்டது), 16, அதையே செய்கிறார்; ஒரு புர்கா உடையணிந்த பெண்ணுடன் உரையாடும் அளவிற்கு செல்கிறார். கிழக்கே கிட்டத்தட்ட 700 கி.மீ தூரத்தில் உள்ள சுல்தான்பூரில், பிரதிபா சிங் மற்றும் அவரது பெண்கள் குழுவினர் ஏழைகளிடையே இதைச் செய்கிறார்கள்.

சாந்தி, தீபாலி, விக்ரம் மற்றும் பிரதிபா யாரையும் வேறு மதத்திற்கு மாற்ற முயற்சிக்கவில்லை. அவர்கள் சுவிசேஷம் செய்வது சில வருடங்களுக்கு முன்பு நினைத்துப் பார்க்க முடியாத ஒன்று -- மாதவிடாய் சுகாதாரத்தைப் புரிந்துகொள்வதற்கும் அதைப் பற்றி பேசுவதற்கும் அவர்கள் ஆண்களையும் பெண்களையும் அழைக்கிறார்கள். இந்த உரையாடல்கள் டெல்லி மற்றும் உத்தரபிரதேசத்தில் மட்டும் நடைபெறவில்லை. நாடு முழுவதும், காஷ்மீர் முதல் கன்னியாகுமரி வரை மற்றும் லட்சத்தீவு முதல் அந்தமான் தீவுகள் வரை நடைபெறுகிறது.

இதில் பெரும் பங்கு ஒரு மனிதரையே சாரும்: முருகானந்தம் அருணாசலம். அவர் குறைந்த விலையில் சுகாதார பட்டைகள் (sanitary pads) உருவாக்கத் தொடங்கினார், வெற்றி பெற்றார். ஒவ்வொரு இந்தியப் பெண்ணுக்கும் தனது மாதவிடாய்  காலங்களில் சுகாதார பட்டைகள் கிடைக்க செய்வதே தனது இலக்கு என எண்ணினார். இந்தியா முழுவதும் ஆயிரக்கணக்கான பெண்களின் வாழ்க்கையை மாற்றியமைத்தார்.

உண்மையில், அவரது பணி இந்தியாவைத் தாண்டி, பல நாடுகளுக்குச் சென்றுள்ளது. அவரது முயற்சிகள் மற்றும் அவர் செய்த வித்தியாசத்திற்கு அங்கீகாரம் அளிக்கும் விதத்தில் முருகானந்தம் இந்த ஆண்டு பிசினஸ்லைனின் ஐகானிக் சேஞ்ச்மேக்கராக தேர்வு செய்யப்பட்டுள்ளார்.

“இரண்டு தசாப்தங்களுக்கு முன்பு, ஒரு மனைவி மாதவிடாய் பற்றி கணவரிடம் பேசியதில்லை. ஒரு மகள் தன் தாயிடம் பேசியதில்லை. எந்தவொரு தந்தையோ அல்லது தாத்தாவோ இந்த விஷயத்தைப் பற்றி தங்கள் மகள் அல்லது பேத்தியிடம் பேசுவதை கற்பனை செய்து கூட பார்க்க முடியவில்லை. இப்போது, விழிப்புணர்வு காரணமாக இது இந்தியா முழுவதிலும் மாறிக்கொண்டிருக்கிறது,” என்கிறார் முருகானந்தம்.

கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு சவால்

“கார்ப்பரேட்டுகள் பல தசாப்தங்களாக இந்தியாவில் சுகாதார பட்டைகளை உற்பத்தி செய்து வருகின்றன, ஆனால் ஒரு சிறிய சதவீத பெண்கள் மட்டுமே அவற்றைப் பயன்படுத்துகின்றனர். கடந்த 20 ஆண்டுகளில் அது மாறிவிட்டது," என்று அவர் கூறுகிறார்.

முருகானந்தம் மற்றும் பிறரின் முயற்சிகளால் நிச்சயமாக ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளது. இளம் பருவ பெண்கள் மத்தியில் 2007 ஆம் ஆண்டில் தேசிய பொது ஒத்துழைப்பு மற்றும் குழந்தைகள் மேம்பாட்டு நிறுவனம் நடத்திய ஆய்வில், சுகாதார பட்டைகளைப் பயன்படுத்துவோர் வெறும் 23.8 சதவீதம் மட்டுமே என கண்டறியப்பட்டது.

2012 ஆம் ஆண்டில், மீண்டும் ஆய்வு செய்யப்பட்டபோது, 74 சதவீதம் பேர் சுகாதார பட்டைகளைப் பயன்படுத்துவதாகக் கூறினர். பருவ வயதுப் பெண்களின் தாய்மார்களின் பயன்பாடு 7.8 சதவீதத்திலிருந்து 56.2 சதவீதமாக உயர்ந்துள்ளது.

கந்தல்களிலிருந்து தொடங்குகிறது

57 வயதான முருகானந்தம், 1998 ஆம் ஆண்டில், குறைந்த விலையில் சுகாதார பட்டைகள் உருவாக்குவதற்கான தனது தேடலைத் தொடங்கினார். அவரது மனைவி தனது மாதவிடாய் சுழற்சியின் போது மீண்டும் மீண்டும் ஒரே துணியைப் பயன்படுத்துகிறார் என்பதை உணர்ந்தார். சுகாதார பட்டைகளைப் பற்றி அவளுக்குத் தெரியும், ஆனால் அவை விலை உயர்ந்தவை என்பதால் அவற்றை வாங்கவில்லை.

ஒரு வெல்டராக பணிபுரிந்து வந்த முருகானந்தம், தனது தந்தை இறந்தபோது குடும்பத்தை ஆதரிப்பதற்காக, பத்தாம் வகுப்பிற்குப் பிறகு படிப்பைக் கைவிட்டார். ஆனால் சுகாதார பட்டைகள்  கண்டுபிடிக்கும் முயற்சியில் அவர் ஈடுபட்டதால் வேலையை கைவிட்டார்.

விரைவில், மக்கள் அவரை ஒரு பைத்தியம் என்று அழைத்தனர். மேலும் ஒரு விபரீதம் -- பெண்களின் மாதவிடாய் சுகாதாரம் குறித்த அவரது ஆர்வத்தை அவர்களால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. அவரது மனைவி, குடும்பம் மற்றும் கிராமம் அவரை நிராகரித்தது. அவரது உலகம் சரிந்தது. ஆனால் அவர் அசரவில்லை; தொடர்ந்தார்.

அவர் தனக்குச் சொந்தமான அனைத்தையும் விற்று, பணத்தை கடன் வாங்கி, தனது முயற்சிகளுக்கு நிதியளிக்க பகுதிநேர வேலை செய்தார். இறுதியில், 2005 ஆம் ஆண்டில், அவர் வெற்றி பெற்றார். உலகம் முழுவதும் அங்கீகாரம் கிடைத்தது. மேலும் பாலிவுட் நடிகர் அக்‌ஷய் குமார் நடித்த ஒரு படத்தின் மூலமாக பேட்மேன் என்று அறியப்பட்டார்.

திண்டு தயாரிக்கும் கருவி

தனது கண்டுபிடிப்பை விவரிக்கும் முருகானந்தம் கூறுகிறார்: “இது உலகின் முதல் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட சானிட்டரி பேட் தயாரிக்கும் இயந்திரம். இது படிக்காத மக்களால் கூட பயன்படுத்த வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது.”

திண்டு தயாரிக்கும் கருவி, மர இழைகளை பருத்தியாக இழைத்து, அதை ஒரு அச்சுக்குள் அழுத்தி, புற ஊதா ஒளியின் கீழ் சுத்தப்படுத்தும் மினி இயந்திரங்களைக் கொண்டுள்ளது. அதன்பிறகு, அவை விற்பனைக்கு தொகுக்கப்படுகின்றன. ஒரு யூனிட் ஒரு நாளில் 1,500 பட்டைகள் தயாரிக்க முடியும்.

இந்த இயந்திரங்களின் உற்பத்தி கோயம்புத்தூரில் உள்ள பல்வேறு பிரிவுகளுக்கு அவுட்சோர்ஸ் செய்யப்படுகிறது. இந்த பகுதிகள் பின்னர் ஒரு சிறிய குழுவினரால் முருகானந்தத்தின் சுமாரான பட்டறையில் ஒன்று சேர்க்கப்படுகின்றன. திண்டு தயாரிக்கும் இயந்திரங்களின் விலை தேவைக்கேற்ப மாறுபடும். "இது, ரூ 65,000 முதல் தொடங்கி மேலே செல்லலாம்," என்று முருகானந்தம் கூறுகிறார்.

இந்தியாவில், இந்த இயந்திரங்கள் 27 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் நிறுவப்பட்டுள்ளன. இந்த உபகரணங்கள் 20-25 ஆண்டுகள் ஆயுட்காலம் கொண்டவை என்கிறார் முருகானந்தம். இது எவ்வளவு கடினமானது என்பதை அடிக்கோடிட்டுக் காட்ட, அவர் நேபாளத்திலிருந்து ஒரு உதாரணத்தை மேற்கோள் காட்டினார், அங்கு 2015 ஆம் ஆண்டு பூகம்பத்தின் போது திண்டு தயாரிக்கும் அலகுகளில் ஒன்று இடிபாடுகளுக்கு அடியில் புதைக்கப்பட்டது. இது தோண்டப்பட்டு நன்றாக வேலை செய்வதாகக் கண்டறியப்பட்டது. மொத்தத்தில், கோயம்புத்தூரை தளமாகக் கொண்ட முருகானந்தத்தின் நிறுவனமான ஜெயஸ்ரீ இண்டஸ்ட்ரீஸ், கடந்த 15 ஆண்டுகளில் 5,000 யூனிட்களை வழங்கியுள்ளது. இந்த கண்டுபிடிப்பு இந்தியாவுக்கு அப்பால் 27 நாடுகளுக்கு, ஆசியா மற்றும் ஆபிரிக்காவில் பல நாடுகளுக்கு கூட சென்றுள்ளது. அமெரிக்கா, ஜெர்மனி போன்ற நாடுகளில் ஒரு சில அலகுகள் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. எந்தவொரு ரசாயனமும் இல்லாமல் பட்டைகள் தயாரிக்கப்படுகின்றன.

உண்மையில், முருகானந்தத்தின் பணிக்கு கிடைத்த மிகப் பெரிய ஒப்புதல் ஒரு மருத்துவரிடமிருந்து கிடைத்தது. டெல்லியின் பாதுகாப்பு காலனியில் பயிற்சி பெறும் தோல் மருத்துவர் டாக்டர் தீபாலி பரத்வாஜ் கூறுகையில், முருகானந்தத்தின் கருவிகளைப் பயன்படுத்தி தயாரிக்கப்பட்ட சுகாதாரப் பட்டைகள் மிக உயர்ந்த தரம் வாய்ந்தவை. அவர் சுகாதார பட்டைகளை   தானே பயன்படுத்துகிறார், மேலும் அவருடன் ஆலோசிக்கும் பெண் நோயாளிகளையும் அவ்வாறே செய்ய ஊக்குவிக்கிறார்.

“பட்டைகள் இயற்கை பொருட்களால் ஆனவை. பாலிமர்களைப் பயன்படுத்தும் நிறுவப்பட்ட பிராண்டுகளைப் போலன்றி, அவை எந்த எரிச்சலையும் ஏற்படுத்தாது,” என்று அவர் விளக்குகிறார்.

Translated by Gayathri G